Theatre of Tragedy

Ivanhoe

Blind Guardian wydaje w ostatnich latach nowe albumy średnio co 4 lata. Przypomnijmy: od 1995 roku ukazało się 5 krążków zespołu ale tylko 3 z nich to albumy studyjne („Imaginations From The Other Side”, „Nightfall In Middle-Earth” oraz „A Night At The Opera”). 4 lata to w muzyce całkiem sporo. Szczególnie jeśli chodzi o tak dynamicznie rozwijający się gatunek jakim jest speed/power metal. Przez ten czas, kiedy zespół z Krefeldu był trochę mniej aktywny na scenie muzycznej namnożyło się sporo kapel z gatunku, którego współtwórcą był właśnie Blind Guardian. Wystarczy posłuchać ostatnich wydawnictw takich zespołów jak Persuader, Mystic Prophecy, Primal Fear, Savage Circus, Sabaton, Dionysus czy Firewind żeby przekonać się o tym, że młode zespoły nie próżnują.
Poprzeczka dla Blind Guardian była więc ustawiona bardzo wysoko. Czy zespół potrafi ją przeskoczyć swoim najnowszym albumem – “A Twist In The Myth”?

Nie mogłem się doczekać wydania płyty. Nie ściągałem sampli dostępnych na stronie Nuclear Blast, obejrzałem jedynie teledysk do „Another Stranger Me”, który wzbudził we mnie mieszane uczucia. Dotrwałem wreszcie do premiery, kupiłem album w ciemno i zabrałem się do słuchania. Od samego początku zadziwił mnie bogaty styl zespołu, liczne chóry, mnogość instrumentów. Ale płyta nie spodobała mi się od razu. Na to trzeba było kilku przesłuchań.

Wokalista Hansi Kürsch zapowiadał, że “A Twist In The Myth” będzie podsumowaniem dotychczasowej twórczości zespołu i usłyszmy tutaj elementy z każdej płyty Blind Guardian. Faktycznie tak się stało. Najwidoczniejsze są tu wpływy z „Imaginations From The Other Side” oraz „A Night A The Opera”.
Pomimo, że utwory są krótsze niż na poprzednim albumie muzyka nie straciła na progresywności. Częste są zmiany tonacji, które wprowadzają element niepokoju („Another Stranger Me”), mamy także zmiany tempa oraz bardzo wyraźnie słyszalną gitarę prowadzącą, na której gra André Olbrich. Brak galopady, jaką znamy z pierwszych dokonań zespołu daje gitarzystom naprawdę duże możliwości. Ich praca nie ogranicza się jedynie do szybkiego grania power chordów. Na “A Twist In The Myth” występują długie i rozbudowane partie solowe. Na szczególną uwagę zasługuje gra gitarzystów w „Turn The Page” gdzie Olbrich miejscami naśladuje dźwięki, jakie znamy z filmów rycerskich. Pod względem klimatyczności muzyka Blind Guardian jest w dalszym ciągu nie do pobicia. Bardowie zyskali bardzo dużo dzięki nowemu perkusiście (Frederik Ehmke), którego gra znakomicie pasuje do stylistyki zespołu. Przypomnijmy, że Frederik jest członkiem niemieckiego zespołu Schattentantz, który gra folk metal. Jego umiejętności muzykalne nie kończą się jedynie na perkusji. Na nowej płycie nagrał również wszystkie partie fletów oraz kobzy, dzięki którym muzyka Blind Guardian w niektórych kawałkach nabrała średniowiecznego klimatu. Znakomicie oddaje to utwór „Skalds And Shadows”, który jest nawiązaniem do legendarnego „The Bard’s Song”. Mamy tu akompaniament składający się jedynie z gitary akustycznej, fletu oraz smyczków (granych na syntezatorze). Piękny chór w refrenie wraz z niezwykłą magią głosu Hansi’ego dopełniają świetną i klimatyczną kompozycję.
Na “A Twist In The Myth” nie mam (jak dotąd) żadnego faworyta. Prawie wszystkie utwory trzymają równy i bardzo wysoki poziom. Od reszty odstaje trochę „The Edge”, który wydaje mi się dość chaotycznym kawałkiem (może to tylko kwestia przyzwyczajenia).
Nowy album Blind Guardian obfituje w bardzo bogate kompozycje i definiuje nowe standardy w muzyce metalowej. Jestem przekonany, że za 10 lat pojawi się mnóstwo zespołów, które będą kopiowały obecny styl Bardów (tak jak robią to od kilku lat z „Tales From The Twilight World” czy „Somewhere Far Beyond”).
Blind Guardian jest klasą samą w sobie, co udowodnił nagrywając tak znakomity album jak “A Twist In The Myth”. Przyznaję, że bardzo dobrze słuchało się starych płyt zespołu, ale nie obfitowały one w tak dobre jakościowo kompozycje jak nowy album. Przy czym należy pamiętać, że nie jest to muzyka, która łatwo „wchodzi”. Ale najpóźniej po dwudniowym obcowaniu z “A Twist In The Myth” (co umili nam przepiękna okładka) powinniśmy docenić wartość nowego stylu Bardów. Nie wystawiam płycie oceny, gdyż nie wiem zbytnio według jakich kryteriów miałbym ją ustalić. Ale z pewnością “A Twist In The Myth” znajdzie się w moim top 10 płyt wydanych w roku 2006!